Dżok. Legenda o psiej wierności, Barbara Gawryluk, il. Iwona Cała

Ta historia wydarzyła się naprawdę. Był pies i był jego pan, który zasłabł w okolicy ronda, skąd zabrała go karetka. Pan nigdy już nie wrócił. Ale pies czekał. Cały rok.

Unikał ludzi, uciekał hyclom i bez względu na pogodę, czy deszcz czy mróz wiernie tkwił na środku ronda. Bo pan przecież w każdej chwili mógł po niego wrócić. Psem zaczęli interesować się ludzie. Ci, którzy przejeżdżali tędy do pracy, stojący na przystanku, sprzedający w kioskach i sklepach. Pies miał dostarczaną wodę i jedzenie, a kiedy przyszły duże mrozy, ponoć pojawiła się i buda....Zachowanie Dżoka wzruszało i dziwiło.

Po roku pies zaufał jednej z opiekujących się nim kobiet (Marii Müller, żonie Władysława Müllera) na tyle, że nie tylko pozwalał jej się głaskać, ale któregoś razu dał sobie założyć obrożę i zaprowadzić do jej domu. Po kilku latach pani Maria zmarła, a pies uciekł i ponoć zginął pod kołami jadącego pociągu...

Mieszkańcy Krakowa i miłośnicy psów  poruszeni historią Dżoka mimo początkowej niechęci władz miasta doprowadzili do tego, że powstał pomnik, wykonany przez prof. Bronisława Chromego (odsłonięty 26 maja 2001 roku na bulwarach wiślanych w Krakowie) – przedstawiający psa, wyciągającego w kierunku widza lewą łapę. Pies znajduje się wewnątrz rozłożonych ludzkich dłoni. Napis na pomniku znajduje się napis w językach: polskim i angielskim: Pies Dżok. Najwierniejszy z wiernych, symbol psiej wierności. Przez rok /1990-1991/ oczekiwał na Rondzie Grunwaldzkim na swojego Pana, który w tym miejscu zmarł.

Tę historię opowiada – pięknie - Barbara Gawryluk, a ilustruje Iwona Cała. Wzruszenia, łzy gwarantowane. Książka ta powinna być lekturą obowiązkową dzieci - uzmysławia, jak wspaniałymi towarzyszami są zwierzęta, jak bardzo są mądre i kochające. Moglibyśmy się od nich wiele nauczyć.

Barbara Gawryluk "Dżok. Legenda o psiej wierności", 
ilustracje Iwona Cała,
Wydawnictwo Literatura, 
Łódź 2007.