Czarny ptak, Suzy Lee

Zachwycił mnie „Czarny ptak” koreańskiej pisarki i lustratorki Suzy Lee. Biorąc do ręki tę książkę, miałam wątpliwości, czy to będzie lektura odpowiednia dla maluchów, ale już pierwsze wspólne oglądanie je rozwiało. Dzieci w cudowny sposób otwarte są na INNE książki, to my dorośli często myślimy stereotypowo, mamy uprzedzenia i szufladki, do których chętnie wszystko upychamy.

Książka pobieżnie przeglądana, ze względu na czarno-białe ilustracje wykonane techniką litograficzną,
 może sprawiać wrażenie trudnej, smutnej, ponurej. Jednak strona po stronie — smakowana i oglądana z uwagą, zaprzecza temu wrażeniu. Bo to książka o sile, która w nas drzemie i potędze wyobraźni.
Piękna opowieść, którą pokochają nie tylko dzieci, ale i dorośli.

Proszę spróbować. Nie zrażać się pierwszym odczuciem.

To książka, jak stwierdza w przedmowie tłumaczka, Edyta Matejko-Paszkowska, „niełatwa w odbiorze”. Wymaga uwagi. Nie da się przeskakiwać ze strony na stronę, trzeba się zatrzymać i dać się ponieść historii o dziewczynce i czarnym ptaku.

O czym opowiada Suzy Lee? Na tytułowej stronie narysowana jest główna bohaterka z rękami wyprostowanymi jak do lotu, a cień dziewczynki układa się w ptaka. Ta ilustracja to klucz do książki – bohaterka i ptak to jedno.
Dziewczynka ma problemy w domu. Nieporozumienia między rodzicami wywołują w niej niepokój, strach, a dorośli nie chcą czy nie potrafią wyjaśnić jej, co się między nimi dzieje. Dziecko jest samo w sytuacji, której nie rozumie.
Obserwuje ptaka i wzdycha „Och, gdybym miała takie skrzydła jak ty...” To co? Możemy się domyślać, co by się wtedy stało. Odleciałaby? Byłaby silna? Wolna? Mądra? Przestałaby się bać?
Na jednej stronie obserwowany ptak jest zwykłym, małym czarnym ptakiem, na drugiej – urasta do zwierza kilkakrotnie większego od dziewczynki, którą chwyta dziobem i unosi w powietrze. Dziecko na początku wystraszone — szybko odnajduje w ptaku sprzymierzeńca, czuje jego potęgę i siłę i daje mu się ponieść. Obserwuje swój dom, ulicę miasteczko z wysokości, widzi, jak stają się małymi punkcikami. Z dalszej perspektywy wszystko nabiera innych proporcji. Wzbijają się i wyżej, i wyżej, czujemy ten pęd powietrza i poczucie wolności. Bo dziewczynka lata! Unosi się nad ptakiem, który ją chroni i zabezpiecza.
Bohaterka czuje się lekko „To dlatego, że teraz i ja mam swoją tajemnicę”. Już wie, że zawsze, kiedy tego zapragnie, pojawi się ptak - jej wsparcie, jej sprzymierzeniec - który da jej poczucie wolności i siły. Piękna opowieść o odkrywaniu możliwości, które w nas drzemią i potędze wyobraźni. 

Czarny ptak,
Suzy Lee,
tłum. Edyta Matejko-Paszkowska
Wydawnictwo Kwiaty Orientu, 2010,
stron 30,
twarda oprawa,
wiek: 4+